FilmYorum – Avengers: Infinity War (2018)

Artılar/Eksiler

Film çok sağlam başlıyor. Thanos’un gücünü bize göstermek için muhteşem bir yol izlemişler. Loki ilk filme gönderme yaparak, “Bizim Hulk’umuz var” diyor ama MCU’nun en güçlülerinden Hulk Thanos karşısında evrile çevrile dayak yiyor ve biz diyoruz ki, “Bu Thanos fiziksel olarak biraz güçlü galiba”. Burada sağlam bir karar vererek Loki’yi öldürmelerini de cüretkar ama başarılı buldum. Ragnarok’da maymun ettikleri karaktere gururlu bir veda olduğunu düşünüyorum ve tahminimce geri dönmeyecek gibi duruyor.

Önceki sayfayı bitirdiğim noktayla devam edelim. İlk sayfada çok övdüm, buraya beğenmediğim kısımlara giydirerek başlayalım. Şimdi bu yukarıda bahsettiğim dayaktan sonra Hulk’un tekrar çıkmayışını zayıf buldum. Hem Hulk’un korkması falan karaktere çok ters olmuş gibi geldi, hem de bu durum üzerine yapılan espriler çok yavandı. O süreci daha farklı işleyebilirlerdi ya da Banner’ı daha farklı kullanabilirlerdi. Karakteri biraz boşa harcamışlar.

Filmin bir diğer kötü kısmı, Starlord’un insani zaafı sebebiyle Thanos’un tam durdurulduğu anı bok etmesiydi. Hem bu durumun düpedüz basit yazarlık olması, hem Gamora’yı biraz önce öldürmeye okey olan karakterin biraz sonra deliye dönmesi ve kendi planlarını olabilecek en basit şekilde sabote etmesi üzücüydü. O kısmı daha güzel bağlayabilirlerdi. Bunun dışında çok sırıttığını düşündüğüm bir yer yok, belki son savaşta Vision’ı korumak adına bir sürü Wakanda’lıyı heba etme kısmı sayılabilir.

Ama filmin en büyük hatası, tartışmasız sonuydu. Ölmesini beklediğimiz kimseyi öldürmeyip ters köşe yapmak istemiş olabilirler. Ama Spidey, Strange, Bucky, Panther gibi bu evrenin geleceği olduğunu düşündüğümüz, hatta oyuncuların kontratları dolayısıyla emin olduğumuz karakterleri evrenden silmek bir anda bir sonraki filmde bu durumun düzeltileceği hissini uyandırdı, ki böylelikle filmin esas yaratmak istediği etkiyi tamamem bitirdi diyebiliriz. Tersi olsa yani Iron Man, Cap falan silinse, bir “acaba dönerler mi?” sorusu aklımızda kalacaktı ama şu an en azında Spidey’nin devam filmiyle döneceğini bile bildiğimizden son beni hiç heyecanlandırmadı.

Sonla ilgili bir diğer sorunum da “To be Continued” şeklinde bitiyor olması. Yani eskiden bu film “Part 1” iken bu şekilde bitmesine anlam verebilecekken, şu an her ne kadar film içinde yaşanan olaylar bir şekilde sona ermiş kabul edilebilse de, esasen bu olayların net sonucunu bir sene sonraki Avengers 4’te göreceğiz. O sebeple bu film bittiğinde bir tatmin olmamışlık hissiyle çıktım ve bu durum beni biraz sinirlendirdi.

Sonu pas geçersek filmin en güçlü yanının Thanos olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Hem CGI hem de Brolin’in oyunculuğu başarıyla harmanlanmış. Özellikle Gamora’nın feda edildiği sahnede kendisinin duyguları çok iyi verilmiş. Orijin hikayesinin de Ölüm’e olan aşkından, evrenin refahı, kurtarılması olarak değiştirilmesi ve bu değişikliğin Titan gezegeninin hazin sonuyla ilişkilendirilerek altının doldurulması başarılı bir tercih olmuş. Yani kötü adam konusunda zaman zaman eleştirilen Marvel en azından bu filmde karakterin hakkını vermiş.

Filmde bir diğer hoşuma giden kısım da bildiğimiz karakterlerin kendi serilerindeki gelişimlerinin buraya yansımalarıydı. En güzel örneği de Cap ve Secret Avengers ekibi oldu. Vision’ı kurtarmaya geldikleri anda Cap’in cool havası ve Widow’la Falcın’un Avengers’dan beklenen uyumları harikaydı. İşte filmde gerekli olduğu kadar kullanılan ama aslında keşke daha çok olsa dediğim noktalardan biri.

Ayrı ekiplere ayrılıyor demiştim. O ekiplerin dinamizmi, sinerjisi ve uyumları da harika olmuş. Tony ile Strange’in, Starlord’un, Spidey’nin aralarındaki diyaloglar, Thor ve Rocket’ın garip arkadaşlığı falan hepsi muhteşem olmuş. Her bir ekibe ayrılan süre de kesinlikle gerektiği kadar. Ne eksiği ne fazlası. Zaten film hikaye odaklı gitmiş, karakter ayrımı Thanos haricinde yapmamış.

Ekip demişken Thanos’un ekibi de kağıt üzerinde fena olmasa da, kahramanlarımızla kapışmalarında aynı tadı veremediler. Ebony Maw telekinetik gücüyle öne çıkmış ve Strange ve Iron Man’i egale etmeyi başarmışken, kendisinin ölümü pratik ama biraz kolay kaçmış gibi geldi. Diğer kötüler ise hiç varlık gösteremediler. Kahramanlarımızla yaptıkları her mücadelede yenilgiye uğradılar. Belki biraz daha üzerlerine düşülebilirdi.

Filmin tempo olarak da güzel tasarlandığını, aksiyon ve duygusal sahneler arasında başarılı bir denge kurulduğunu belirteyim. Ne çok yoruyor tempo, ne de duygusallığa gereğinden fazla yer veriyor. Bir de mizahın da aynı şekilde kıvamında kullanıldığını belirtelim. Marvel mizahı yerini alıyor ama bazı filmlerdeki gibi suyunu çıkarmıyor. O açıdan her şeyi tadında yapmayı başarmış film.

Sonuç olarak 10 yıl beklediğimize değen, bu kadar kalabalık kadroyu ve ekibi eline yüzüne bulaştırabilecekken, hikaye ve kötü adama odaklanarak ama her karakterin de hakkını vermeyi başarmış bir film olmuş. MCU severler zaten izleyecek ve memnun kalacaktır. İlk kez MCU filmi izleyeceklere tavsiye etmiyorum. Diğer filmlere (ya da bizim tarihçeye 🙂 ) bir baktıktan sonra izlemek daha faydalı olacaktır. Tek derdim bu serinin esas sonunu öğrenmek için bir yıl daha beklemek zorunda olmak. Neyse efendim, bir başka yazıda görüşene dek esen kalın.