Geçen Ayın Çizgi Romanları – Aralık 2017

Bu ayın çizgi romanlar biraz geç kaldı, farkındayım. İşten güçten, çoluktan çocuktan başımı kaldıramadım, haliyle okuma hızım düştü. Bir de alırken çok heyecanlıydım ama okurken aynı tadı alamadığım işler oldu. Hatta şöyle ki, yeni ayın siparişleri geldi ama ben prensip adamı olduğum için sadece geçen ayın çizgi romanlarını yazdım. Umuyorum ocak ayı yazısı daha erken gelecek.

Şimdi ayın çizgi romanlarına bakarsak, son yazıdaki alternatif yayınlardan sonra şimdi tamamen DC ve Marvel oldu alışveriş listemde. Sayı olarak da azaldık, çünkü bir şekilde Superman:Doomed’un ilk sayısını atlamışım, ikinci cildiyle kalakaldım. Genel olarak ismen büyük ama içerik olarak o tadı yakalayamayan işlerin ayı oldu. Hele iki Injustice olması da bambaşkaydı. Buyrun ayın yorumlarına efem;

 

İç Savaş II – Marmara Çizgi

Kapsamlı şekilde şurada gömdüm.Burada da özet gömeyim. Olmamış. En sevdiğim event’lerden birinin adı taşıyor olması ve buna layık olmaması bir yerde, hikayenin saçmalığı başka yerde, Marvel evrenine ve karakterlere zararı diğer yerde. Bir pazarlama event’i olarak yazılmış ve ondan bir gram ileri gidememiş. Yazık. Bendis eğer böyle hikayeler yazıcaksa DC’ye geçmiş olsun diyorum. Devam edelim.

Injustice Tanrılar Aramızda Beşinci Yıl Cilt 3 – Çizgi Düşler

En sonunda büyük final geldi ve kesinlikle fos çıktı. Olayların sonuçlanmaması bir yana, işgenceyi daha da uzatacak olması başka yana. Çok açık olucam, şu çizgi roman serisine bu kadar zaman ve para akıtacağınıza, açın youtube’u, orjinal oyunun Let’s Play’ini ya da story modunu falan izleyin. Çok daha tutarlı, çok daha istikrarlı, çok daha güzel bir hikaye nasıl olurmuş, oradan görün. Sadece hikayedeki boşlukları anlatmak için başlamış ama yıllar ilerledikçe orjinal hikayeyi anlamsız yere sündüren, pek çok kısmıyla çelişen, baydıkça bayan bir seri haline gelen Injustice’in tek güzel yanı bitmesi olacaktı ama olmadı. Henüz diğerini okumadım ama güzel bir iş bekliyorum dersem yalan olur. Hayırlısı diyelim.

Marvel Evreni: Son – Gerekli Şeyler

Marvel’ın kozmik hikayeler anlatma çabasından çok sıkıldım. Normalde “The End” serisini yıllar evvel okuduğumda sevmiştim diye hatırlıyorum ama bu Marvel evreni serisini kaçırmışım ya da unutmuşum, çünkü açıkçası çok baydı. Konumuz, evreni tehdit eden bir düşman var, çok acayip ilahi güçlere sahip, (buradan sonra spoiler var) bir şekilde Thanos bu düşmanın gücünün kaynağını bulup ele geçirecek ve evrendeki en güçlü varlık olacak, sonrada işte “son”u getirecek. Daha iyi pekişmesi için şöyle anlatayım, Infinity Gaunlett’te kahramanlar kazanmasaydı ne olurdu sorusunun cevabı. Yani bir-iki buradaki güçler daha fazla numarası dışında yeni bir şey yok. Bu “infinity” serisi ve türevleri hakkında hep olumsuz görüşe sahibim ve hep kaldıramayacakları yükün altına giriyorlar hissiyatı yaratıyor. O sebeple ayakları yere basan, dünyada geçen, aklımın aldığı bir mantık çerçevesine oturan hikayeleri daha çok seviyorum. Ama eğer bu tip hikayelerin hayranıysanız da saygı duyuyorum. Benlik kesinlikle değil ama.

Spider-Gwen Cilt 0 – Marmara Çizgi

Alternatif gerçeklik hikayelerini seviyorum. Karaktere başka bir perspektif kazandırıyor ve önceki versiyonla direkt bağları olmadığı için de böyle bir tazelik, ferahlık hissi veriyor. Spider-Gwen de kağıt üstünde çok başarılı duruyor, kostümü falan da on numara, en azından önce dişi Spider’lardan çok daha şık. Peter’ın hayatındaki böylesi kritik bir olayı kullanmak da çok akıllıca. Kaptan Stacy’nin de karaktere farklı bir derinlik kazandıracağı aşikar. Orjinal Spidey’deki karakterlerin kullanımı da güzel. Ama çizgi romanı bitirince böyle bir tatmin olmamışlık, böyle bir daha iyi olmalıydı hissini üzerimden atamadım. Çizim tarzından zaten haz etmedim. Ama hikaye olarak, anlatım olarak, eğlence olarak bir tık üstü olabilirdi diye düşünüyorum. Sanırım bakış açısı ve genel hava olarak biraz yeni Ms Marvel’a yakın bir şeyler beklemiştim ama tam olmamış. Kesinlikle kötü değil, ayın okunası çizgi romanlarından, Spidey evreninin en şahsına münhasır işlerinden, sadece hayallerimin gerisinde kalmış olduğundan ve bu renk skalasına göre fazla depresif bir hikaye olmasından dolayı beklentilerimin altında kaldı. Yine de altını çizeyim ayın kaçırılmaması gereken işlerden biri.