FilmYorum – Spider-Man: Homecoming (2017)

Not: Yazı Spider-Man filminden spoiler içermez. Gönül rahatlığı ile okuyabilirsiniz.

Künye

Yönetmen: Jon Watts
Oyuncular: Tom Holland, Michael Keaton, Robert Downey Jr., Zendaya, Marisa Tomei, Martin Starr, Jacob Batalon, Laura Harrier, Tony Revelori, Donald Glover, Jon Favreau
Tür: Aksiyon, Macera, Fantastik
Ülke: ABD, Vizyona Giriş: 7 Temmuz 2017, Süre: 2s 14dk

Giriş

Önceki Spider-Man filmlerine nasıl hisler besliyorsunuz bilmiyorum ama benim bakışım çok olumlu değil. Çıktıkları dönemler için yeterli olsalar da her birinde bir şeylerin eksik olduğunu hissedebiliyordunuz. Ya Spider-Man’i ton olarak yakalayamıyorlardı, ya Peter Parker’ı. O sebeple Marvel’ın bir Spider-Man filmi yapacağını ve bunun MCU içinde geçecek olduğunu duyunca herkeste bir sevinme oldu.

Sonra Marvel’ın son dönem filmleri beklentilerin altında kalmaya başlayınca da endişeler gark etti. Bir de tabii Spider-Man’in bir kaç filmde bir reboot olmasından sıkılan insanlar da vardı. Civil War endişelerimizi biraz dindirse de yine de fragmanlar tam anlamıyla tatmin etmemiş, hepimizi karışık duygular kaplamıştı. Bu gergin hissiyatlı bekleyiş en sonunda bitti ve film salonlarımıza geldi. Ama iyi miydi, ne kadar iyiydi, beklediğimize değmiş miydi, Marvel bu işi başarmış mıydı? Hepsi az sonra yazının ilerleyen kısımlarında…

Hikaye

Peter Parker’ı Örümcek ısırır, Ben amca ölür vs. vs. Bu filmde bunlar yok. Spidey’nin orijini ile ilgili sadece kısa bahsedişler var, bir flashback sahnesi dahi yok. Film direkt Spidey’nin Civil War’a katılışını Parker’ca bir yolla anlatıyor ve sonrasında gelişen olayları izlemeye başlıyoruz. Civil War kapışmasından sonra Spidey evine döner ve bir sonraki görev için haber bekler ama hiç ses çıkmaz. Diğer tarafta işini Stark’a kaybeden Adrian Toomes, ailesini geçindirmek için çok da iyi olmayan bir yola girmiştir. Avengers’dan haber çıkmaması sebebiyle boşluktaki Spidey hem kendini kanıtlamak için bu kötü adamın peşindedir, öte tarafta da sıradan günlük aile ve lise hayatını düzene koymaya uğraşmaktadır. (Vay be minimum spoiler’la gayet iyi anlattım)

Artılar/Eksiler

Filmin en önemli artısı hiç tartışmasız Spider-Man. Marvel zaman zaman çok konsepte oturmuş filmler yapıyor olsa da en iyi yaptığı şey elindeki karakteri çok iyi anlayıp, bunu en iyi şekilde yansıtıyor olması. Bunu istisnasız bütün MCU karakterleri için söyleyebiliriz. Spidey’de bu duruma istisna değil. Hakikaten liseli travmalarını, kendini kanıtlama isteğini, saf aşıklığını, gerginliğini, mizahını, her şeyi çok güzel bir şekilde harmanlamış ve bize yansıtmışlar. Spidey’nin vlog videosundan, olayların içerisinde yaptığı esprilere kadar her sahnede bu durum hissedilebilmekte. Bir de karakterin saf, temiz ve iyilikten yana halini de çok iyi vermişler. İşte masumları kurtarmak için suçluları kaçırmak gibi küçük detaylarla kahramanın özünü anladıklarını çok güzel göstermişler. Bu noktada Tom Holland’a da bir teşekkürü borçluyuz, O da bu zor görevden alnının akıyla çıkmayı başarmış. Sinemada görüp görebileceğiniz en iyi Spider-Man olmuş ve bu tartışma bile götürmüyor.

Filmin bir diğer artısı Spidey’e sokağa, yani olması gereken yere indirmek olmuş. Spider-Man bu sefer dünyayı kurtarmıyor, sadece bir hırsız çetesini alaşağı etmeye çalışıyor. Tam yeni yetme bir kahramana, tam ergen Spider-Man’e göre bir iş. Bu şekilde Spidey’nin yeni bir kahraman olmanın getirdiği acemiliği ile nasıl bir şeyler başarmaya çalıştığını daha iyi gösterip, karakteri daha empati kurulabilir hale getirmeyi başarmışlar, ki bunun da Stan Lee’nin karakteri ilk yarattığında amaçladığı şey olduğunu düşünürsek on numara bir başarı olmuş.

Bu arada kötü adamımız Vulture/Akbaba’nın da son derece net olduğunu, motivasyonunu yapmaya çalıştıklarını gayet anlaşılabilir olduğunu söyleyebiliriz. Marvel dünyasının en korkunç, en süper kötüsü değil belki ama en ayakları yere basan, en gerçekçi kötü adamlardan biri olduğuna şüphe yok. Filmin anlatmak istediğine son derece uygun olması bir yana Michael Keaton’ın da başarılı performansıyla akılda kalıcı bir kötü adam elde etmiş olduk. Kostümü de çizgi romanla alakası olmasa da hem işlevi hem de karaktere uygunluğuyla cuk oturmuş.

“Spider-Man:Homecoming” herhangi bir solo MCU filminden çok daha fazla MCU’ya bağlı. CivilWar’da ve önceki filmlerde yaşananlar bu filmin hikayesine direkt etki ediyor, bu sayede en başta MCU’nun bizde heyecan yaratma sebebine geri dönüş oluyoruz. Iron Man dışındaki kahramanlar sadece ismen yer alsalar da olayların aynı evrende olduğunun patır patır yüzümüze vurulması çok keyifli olmuş. Endişelerimin ve fragmanın gösterdiğinin aksine film buram buram Robert Downey Jr. ve Iron Man dolmamış. Kendisi bir mentor olarak Parker’ın sürekli aklında olmasına rağmen fiziksel bir kaç kilit noktada giriyor, görevini yerine getiriyor ve sonra diğer sahnesi gelene kadar filmi Spider-Man’e bırakıyor. Sadece Iron Man değil, diğer renkli yan karakterlere de rağmen film hiç bir zaman odağını Spidey’den kaydırmıyor. Aşk ise Parker aşık, bir olay varsa, ortasında Spidey var, bir gizem varsa yine Spidey ortasında.

May Hala’nın genç olması başta değişik gelse de, karakteri konumlandırdıkları rolün orjinal haliyle benzerlikler taşıması sebebiyle çok rahatsız edici gelmiyor ve bu yeni hal önümüzdeki filmlere de üzerine gidilebilecek pek çok potansiyel durum yaratıyor. Bu arada bütün yan karakterlere bir güncelleme, modernleştirme yapılmış ve bu durum filmin bazı klişelerden kurtulmasını sağlamış. Mesela Parker’ın aşk davası Liz, klasik “güzel ama aptal kız”dan “hem güzel hem akıllı kız”a evrilmiş. Aynı şekilde okul kabadayısı Flash klasik fiziksel kaslı adamından zengin şımarık ukala ve psikolojik şiddet uygulayan çocuğa değiştirilmiş ve yazarken fark ettim Spidey’nin mesajı açısından da güzel bir güncelleme olmuş. Spidey’e bir yandaş verme fikri de son derece başarılı olmuş. Hem hikaye açısından hem de karakteri derinleştirme açısından Ned filme güzel bir katkı olmuş. Yan rollerdeki oyuncuların da geek camiasında tanınan sevilen karakterler olmasını da bir artı olarak kenara yazalım.

Filmin hikayesi bize çok yeni bir şey sunmuyor ama işlenişiyle bu açığını kapatıyor. Temposu çok iyi ayarladığından, filmin de doğal ve akıcı bir şekilde sürüyor olmasından, eleştirel gözlüğünüzü takmadan hikayenin klasikliği sizi çok rahatsız etmiyor. Ayrıca sizi şoktan şoka sürükleyecek kadar olmasa da film sizi şaşırtacak sürprizleri de olmasından bu klişelik göze çarpmıyor. Tabii bu durumda hikayenin başrolünün Spider-Man olmasının da buna etkisi var. Hikaye tam da Spider-Man’in başından geçmesini beklediğiniz tarzda bir hikaye. Tabi bu hikayenin fazla tahmin edilebilir olduğu gerçeğini değiştirmiyor.

Filmin bir diğer artısı da Spidey mizahını tam tadında sunuyor olması. Hiç bir espri zorlama, karakter dışı gelmiyor, aynı zamanda çok sulu abartılı bir durum da yok. Zaten Marvel’ın mevcut tonunun Spider-Man çizgi romanlarındaki tona yakın olduğunu düşünürseniz, bu filmin de bu tonda olması ve Spidey’e yakışması sürpriz değil. Bunu başarıyla yansıtabilmeleri de filmin bir diğer artısı olarak yerini alıyor. Çekim kalitesi ve müzikleriyle de yine bir MCU filminden bekleneni fazlasıyla karşıladığını söyleyebiliriz. Özellikle Spidey’nin animasyon olduğu belli kısımların eski filmlerdekinden daha az rahatsız edici olduğunu söyleyebilirim. Aksiyon sahnelerinin de hem Spidey’nin acemiliğini verme hem de etkileyicilik dengesini güzel kurduklarını düşünüyorum.

Sonuç

Sonuçta çoğunluğun hem fikir olduğunu şey, “Spider-Man: Homecoming”in en iyi Spider-Man filmi olduğu yönünde. Hem karakter, hem hikaye olarak bekleneni fazlasıyla yerine getiriyor filmimiz. Evet süper kahraman filmlerini kökten değiştirecek, janraya yepyeni bir soluk getirecek bir film değil ama bir Spidey filminin yapması gereken her şeyi tam da kıvamında yapıyor. İzlesem mi diye düşünmeyin, şu sıcak yaz günlerinde vakit geçirmek için ideal.

Siz nasıl buldunuz yeni Spider-Man filmini? Beğendiniz mi, eskiler daha mı iyiydi? Yorumlarda paylaşın, tartışalım. Bir başka FilmYorum’da görüşene dek esen kalın.