AltList – Eski Spider-Man Filmlerinin Yaptığı 5 Yanlış

Spider-Man: Far From Home gösterime girdi, ben de izleme şansı buldum (ilk filmi şurada yorumlamıştım ancak ikinci filmin henüz yazısını yazacak vakti bulamadım). MCU’nun iki Spidey filmini de izledikten sonra hepimiz en iyi Spider-Man’in Tom Holland olduğu konusunda hem fikirizdir diye düşünüyorum. Hem yeni nesile hitap edebilecek, birazcık Miles Morales havası veren, başarıyla güncellenmiş ve modern olan, bunun yanında Spidey’nin çizgi romanlardaki özüne de bir şekilde sadık kalarak eski nesil Spidey sevenlerinde gönlünü hoş tutmayı başaran bir Spidey yaratmayı başardı Marvel.

Bildiğiniz gibi Sony Marvel ile anlaşmadan önce iki farklı Spider-Man’e toplam 5 film daha çekmişti. Bu kadar kısa sürede bu kadar çok reboot yediğine göre eski filmlerde bazı sorunlar olmalıydı ve elbetteki vardı. İşte bu yazıda diğer filmlerin yaptıkları hatalar üzerinden aslında MCU’nun doğru yaptığı şeyleri irdeleyeceğim. Yer yer eski ve yeni filmlerden spoiler var haliyle. Ona göre okumanız tavsiye edilir. Buyurun efendim.

1- Sürekli Spider-Man’in Maskesini Çıkartmak

Biraz kişisel olsa da, en gıcık olduğum şeyle başlamak istedim listeye. Her iki seride de gerekli gereksiz pek çok kez Spider-Man maskesini çıkardı. Her filmde en az 1 kez Spider-Man’in maskesi çıktı ve alakasız bir kişi Spidey’i maskesiz gördü. Hatta Spider-Man 2’de bir metro dolusu insan Spidey’i maskesiz gördü ve “kimseye söylemeyeceğiz” gibi gereksiz diyaloglar yaşandı. Çizgi romanda kimlik konusu bu kadar hassas olan, yeri geldiğinde kimliğini gizlemek için şeytanla anlaşma yapan Spidey’nin her merhaba dediği kişiye kimliğini göstermesi çok saçmaydı. (Bu olay oyuncuların kontratları ile alakalı da olsa ona göre kontrat yap o zaman kardeşim). Bazen senaryoya uygun olsa da, çoğu zaman sadece dramatik etkiyi arttırmak için Spidey’nin maskesi çıktı. Bu da hem karakteri özünden uzaklaştırdı, hem de hikayenin inandırıcılığını azalttı.

Neyse ki MCU Spidey bu konuda sorun yaşamadı. Hem kişisel olaylarına ağırlık verip Peter Parker olarak Tom Holland’ı yeterince gösterdiler, hem de Spider-Man’li aksiyon sahnelerinde yersiz bir şekilde maskesini çıkarttırmadılar. (Spoiler geliyor) Hatta bu kimlik olayının Far From Home’daki kullanımı örnek teşkil edecek kadar başarılıydı. Spidey’nin Parker olduğu anlaşılmasın diye kostüm bile değiştirilmesi güzel bir dokunuştu. Hele ending credits’de gizli kimlik olayını kullanıp, üçüncü filme bu konu üzerinden yer yapmaları da, durumun ehemmiyetinin farkında olduklarını gösteriyor bence.

2- Yan Karakterlerin Yetersizliği

MCU’ya kadar çıkan tüm filmlerde yan karakterler hep tek yönlüydü. Belli bir misyonu yerine getirip, akılda iz bile bırakmadan kayboluyorlardı. Her iki versiyondaki May Hala’lardan, Ben Amca’lara, Harry Osbourne’lardan, Flash Thompson’lara kadar hepsi son derece sıradan karakterler olarak kaldılar. Ya oyuncular yeterli değildi (James Franco gibi mesela) ya da karakter hep tek yönlü ele alınmıştı (JJ Jameson gibi mesela). Hatta Kirsten Dunst’ın Mary Jane’i başrol olmasına rağmen ciddi anlamda kötüydü. Tobey ile sinerjileri için rolü almış olabilir ama beklenen, istenen MJ’den çok çok uzaktı. Pek çok farklı, renkli yan karakterlerle dolu Spider dünyasını kesinlikle yansıtamadılar.

MCU bu konuda önemli bir adım aratarak öncelikle her karakteri modern ve güncel hale getirerek daha ilginç kıldı. Bu da karakterin rolü az olsa bile sizin aklınıza yer etmesini sağladı Flash’ın fiziksel bir kabadayı yerine psikolojik kabadayılık yapıyor olmasından, yeni MJ’in pessimist ama eğlenceli haline kadar her şey farklı olmaya programlanmış ve bu şekilde yan karakteri ilginç hale getirmiş. Ned’in Spidey’nin kankası konspetiyle de, hem mizah öğesi olarak, hem de sıradan izleyicinin bir yansıması olarak kullanılması da ekstra güzel bir fikir kanımca. Ayrıca tüm yan karakterlerin kendi hikayeleri (May-Hogan örneği gibi) olması da karakterleri derin kılıyor.

3- Kötü Adamların Kötülüğü

Sorun sadece yan karakterler de değildi. Filmi taşıması gereken, bazen ana karakterden bile önemli olan “villian”lar da ya yetersizdiler ya da bir parodi olarak kaldılar. William Dafoe gibi bir efsanenin oynadığı Green Goblin’in yetersiz karakterizasyonu ve başarısız kostümü, Elektro’nun neye hizmet ettiğinin anlaşılamaması, Rhino’nun anlamsızlığı, Sandman faciası fakan derken örnekler çoğaltılabilir. Belki Doctor Octopus’u bu noktada bir istisna sayabiliriz ama onun dışında hepimizin başarılı olduğu konusunda hem fikir olacağımız bir kötü adam gelmedi, ki Spidey’nin düşman galerisinin ne kadar renkli ve bilinir olduğun düşünürseniz bu çok ciddi bir problem.

MCU bu konuda da akıllı davranarak, kötü adamların orijinini MCU’ya bağladı. Bu sayede kötü adamlar çizgi romanı okumamış olanların bile tanıdığı bir ortamdan çıkmış oldu. İkinci hamle kötü adama anlamlı, mantıklı bir amaç vermek oldu. Böylelikle hareketleri daha anlaşılır, hatta belki empati kurulabilir hale gelmiş oldu. Bir de elbetteki MCU’nun alameti farikası olarak karakterler başarılı bir şekilde güncellenince, şu ana kadar keyifli bir kötüler galerisine sahip oldu MCU Spidey. Her iki filmdeki kötü adam da seyircileri genel olarak tatmin etmeyi başardı.

4- Peter Parker – Spider-Man Ayrımının Yapılamaması

Burada kastettiğim şey şu, liseli Peter ezik bir çocukken, örümcek ısırığından sonra cool hale gelir, sonra bunu bedelini öder (Ben Amca’nın ölümü), sonrasında cool ama sorumluluk sahibi gence dönüşür. Eski jenerasyonda Tobey ezikti, Spidey oldu ezikliği hiç değişmedi. Andrew hep cool bir adamdı, o yüzden Spidey’si cooldu, Peter ise hiç ezik olmadı. Böyle olunca yaşanan dramatik anların etkisi yansıtılamamış oluyor. Peter’ın hayatını değiştiren Ben Amca’nın ölümü görünürde karakterde hiç bir fark yaratmamış oldu. Karakterler geçişi dışında Parker -Spider ayrımı da bir türlü oturtulamadı zaten. Parker’ın sıradan bir kişi olma isteği ile Spidey’nin yükü, zorluğu, bu işi yapmak istememesi falan senaryonun ana unsuru olduğunda bile istenilen derinlikte işlenemedi diye düşünüyorum. Tobey’li seri bunu ana konu yapsa da o hissiyat bize hiç bir zaman geçmedi.

MCU bu konuda orijine hiç girmeyerek bu riski bertaraf etmeyi başardı. Yani biz hali hazırda Spidey olmuş Parker’ı gördüğümüz için değişimi görmemize gerek kalmadı. Ama dramatize (Tony’nin artık olmayışı gibi) kısımların etkilerini çok güzel yansıttıklarını düşünüyorum. Bunun yanında Spidey-Parker karakter ayrımı olmasa da, Peter’ın iki farklı dünyası olduğunu çok güzel ve net vurgulayarak ikisinin sorumlulukları, zorlukları bize başarıyla yansıtılmış, ki Far From Home bu konuda en başarılı Spidey filmi kanımca. Gündelik (Aşk falan gibi işte) problemler ve kahraman olma arasında gidiş gelişler net, anlaşılabilir ve basitçe aktarılmış.

5- Eğlence Unsurunun Yetersizliği

En önemli maddeyi sona ayırdım. Spider-Man ‘i ayrı bir yere koyan en önemli unsurlardan biri de mizah anlayışıdır. Önceki filmlerde ya Hollywood’un klişe esprileri kullanıldı, ya da (ilk seri çok eleştiri aldığı için) ortaya sonradan eklenmiş gibi duran esprileri vardı Spidey’nin. İlk filmin aldığı eleştirilerden sonra Amazing serisi daha mizah dozajı yüksek bir Spidey denediler ama çok sırıttı. Mizah kullanımını geçtim, her iki seriye de dönüp baktığımda aklımda hep ağır dramatik sahneler canlanıyor. Ağır bir müzik eşliğinde yaşanan hayat değiştirici, hüzün dolu sahneler. Tarihin en eğlenceli karakterlerden birinin filmlerini böyle hatırlıyor olmam gerçekten üzücü.

MCU’nun genel tonu zaten Spider-Man ‘e çok uygundu, filmler de bu havayı korumayı ve eğlenceli bir hava yaratmayı başardılar. Bunu da yapmacık olmadan, filmin tonuyla uygun hale getirerek (Spidey’nin ilk filmdeki günlük görevleri gibi) yaptılar. Ağır sahne çok fazla yoktu, kahramanın zorlandığı durumlar aşırı dramatize etmeye gerek olmadan organik bir şekilde verildi. Böyle olunca film sizi tam anlamıyla tatmin etmese bile, sizde eğlenceli bir his bırakmayı başarmış oldu. Umuyoruz sonraki filmlerde de bu durumu devam ettirirler.

İşte benim eski ve yeni nesil Spider-Man filmeri karşılaştırmam bu şekilde. Katıldığınız katılmadığınız kısımları yorum olarak yazabilirsiniz. Bir başka yazıda görüşene dek esen kalın.

Spread the love

İlk yorum yapan olun

Bir yanıt bırakın